یک کارشناس صنعت نفت گفت: نقشه راه ما در صنعت نفت باید در درجه اول رفع عدم تعادل انرژی و سپس ساخت پالایشگاه باشد. طبیعتاً با استفاده از فناوری‌های جدید پتروشیمی، باید پالایشگاه‌های موجود و همین تجهیزات به پالایشگاه‌های نفت تبدیل شود.
این کارشناس صنعت نفت ادامه داد: بر اساس برنامه ششم ظرفیت پالایشی کشور 2700 بشکه در روز تعیین شد که حتی با وجود ارائه تسهیلات به بخش خصوصی، این ظرفیت محقق نشد. این موارد نشان می دهد که ما مشکل قانون گذاری نداریم.
ضرورت اصلاح ساختارهای اداری در صنعت نفت
وی یکی از دلایل عدم اجرای قوانین فوق را ساختارهای اداری نامناسب در این صنعت دانست و افزود: به عنوان مثال شرکت بهینه سازی مصرف سوخت زیرمجموعه شرکت ملی نفت ایران است که خود از زیرمجموعه های این صنعت است. وزارت نفت این شرکت باید مستقل و زیر نظر رئیس جمهور اداره شود و یا راه حل دیگر این است که نهادهای نظارتی و قضایی نقش جدی تری در نظارت بر اجرای قوانین در این حوزه داشته باشند.
مختار علت سودآور نبودن برخی از پالایشگاه های بزرگ را پیچیدگی پایین آنها دانست و گفت: یکی از مهم ترین دلایل این مشکل کمبود واحدهای کاتالیزوری فناورانه است. واحدهایی که می توانند مواد شیمیایی اساسی یا میانی یا محصولات پتروشیمی را مستقیماً از نفت خام تولید کنند. هر چه به سمت واحدهای پیچیده تر می رویم، ارزش پالایشگاه افزایش می یابد، اما از آنجایی که اولویت اصلی پالایشگاه در گذشته تولید بیشتر بنزین و گازوئیل بود، در این مسیر حرکت نکردیم.
فن آوری های جدید و پالایشگاه ها؛ دو بال برای خروج از وضعیت موجود
این کارشناس صنعت نفت گفت: در خصوص فناوری، شرکت های بزرگ و در حال توسعه باید به علم و فناوری بومی اعتماد کنند و زنجیره ارزش را تکمیل کنند تا کارگاه های کوچک، متوسط و بزرگ تشکیل شود و در نهایت کالاهای با ارزش افزوده بیشتری تولید شود.
وی افزود: نقشه راه ما در آینده باید این باشد که با طرح های مختلف، عدم تعادل انرژی را حل کنیم و از انرژی های نو و تجدیدپذیر استفاده کنیم و سپس حرکت به سمت ساخت پالایشگاه های نفت را در دستور کار قرار دهیم و به نوعی از فناوری های نوین استفاده کنیم. مطمئن شویم پتروشیمی ها و پالایشگاه های موجود با همین تجهیزات به پالایشگاه های نفت تبدیل شوند.
iribnews به نقل از تیلا
