استرالیا درباره مقررات هوش مصنوعی چه می‌کند؟

بررسی مالی:

این فرقه ورود بیگانگان به زمین را در 17 دسامبر پیش بینی کرده بود. زمانی که بشقاب پرنده ها ظاهر نشدند، “محققان” اعلام کردند که بیگانگان اندکی ورود خود را به تاخیر انداخته اند.

وقتی تاریخ جدید گذشت و هیچ اتفاقی نیفتاد، اعضای فرقه گفتند که رفتار خوب موجودات فضایی به این معنی است که مردان کوچک سبز ظاهر خود را به تاخیر انداخته اند.

در واقع، فرقی نمی‌کرد که فرقه آمریکایی چند پیش‌گویی را رد کرد، زیرا هیچ چیز نمی‌توانست باور آن‌ها مبنی بر آمدن فرازمینی‌ها در آینده نزدیک را متزلزل کند.

این داستان برگرفته از کتاب فوق‌العاده «وقتی پیش‌گویی شکست می‌خورد» نوشته لئون فستینگر در سال 1956 است.

فستینگر زمانی را با اعضای The Searchers سپری کرد زیرا می خواست بداند وقتی عمیق ترین باورهای مردم به طور غیرقابل انکاری نقض می شود چه اتفاقی می افتد.

او در کتاب خود به این نتیجه می‌رسد که وقتی نظرات شخصی با واقعیت‌ها در تضاد باشد، آن شخص بیش از هر زمان دیگری به اعتبار باورهای خود متقاعد می‌شود.

خوب است بدانیم این نوع ناهماهنگی شناختی چگونه می تواند به توجیه برخی رفتارهای سیاسی کمک کند. مانند واکنش مقامات اروپایی به هوش مصنوعی و اینکه این واکنش ها چه پیامدهایی ممکن است برای کشورهایی مانند استرالیا داشته باشد.

در دهه های اخیر، سیاستمداران اروپایی در تلاش بوده اند تا سلطه تکنولوژیک آمریکا را به چالش بکشند. اروپایی ها معتقد بودند که راه انجام این کار از طریق دستورات دولتی از بالا به پایین است. مانند تلاش فرانسه برای ساخت موتور جستجو برای مقابله با گوگل که صدها میلیون یورو هدر داد.

در همین حال، شرکت های فناوری آمریکایی پیشرفت بیشتری کرده اند. امروزه 51 استارت آپ جهانی به ارزش 10 میلیارد دلار یا بیشتر وجود دارد که 30 تای آنها آمریکایی و تنها یک شرکت اروپایی هستند.

سیاستگذاران اتحادیه اروپا به این واقعیت که رویکرد آنها تقریباً به طور قطع شکست خورده است، چه واکنشی نشان دادند؟ آیا به روش های دیگری مانند کاهش موانع کارآفرینی متوسل شده اند؟

نه آنها بینش آماری خود را دو چندان کردند و مقررات و جریمه های سخت تری را برای سرکوب شرکت های بزرگ فناوری وضع کردند.

اما بخشی که مخالفان بر آن تاکید کرده اند، قانون هوش مصنوعی نیمه کاربردی اتحادیه اروپا است که به عنوان اولین قانون هوش مصنوعی در جهان اعلام شده است.

طبیعتاً، نتیجه عجله برای قانونگذاری چنین فناوری نوظهور و جدیدی، قانونی است مملو از نقص ها و خلأهایی که احتمالاً حدود 60 قانون ثانویه برای پر کردن خلأهای موجود در قانون اولیه تدوین می شود.

تاثیر این نقص در قانون به وضوح مشخص شده است، زیرا اپل اعلام کرد که خدمات جدید خود را در زمینه هوش مصنوعی به اتحادیه اروپا ارائه نخواهد کرد. البته، بزرگترین تشریفات اداری بر روی مشاغل کوچک خواهد بود.

همانطور که رئیس دیجیتال اروپا گفت، استارت آپ های اروپایی وکیل استخدام می کنند در حالی که بقیه جهان برنامه نویس استخدام می کنند.

این چه ربطی به استرالیا دارد؟

قوانین هوش مصنوعی اتحادیه اروپا ظاهراً در مورد امنیت است و این فشار زیادی را بر سیاستمداران سایر کشورها وارد می کند تا از این روش پیروی کنند، در غیر این صورت وقتی هوش مصنوعی مشکلی ایجاد می کند آنها را سرزنش می کنند زیرا اقداماتی را انجام می دهند که اروپایی ها تصمیم گرفتند انجام ندهند.

قانونگذاران در بریتانیا و ایالات متحده پیشنهاد می کنند که توسعه دهندگان هوش مصنوعی مسئول هر کاری که کاربران نرم افزار انجام می دهند، باشند. این تأثیر وحشتناکی بر فناوری خواهد داشت. مانند این است که اگر کسی از اکسل برای ارائه یک طرح مالی تقلبی استفاده می کند، باید از مایکروسافت شکایت کرد.

اما در حالی که قانونگذاران جهانی به تحریک اتحادیه اروپا در حال تدوین قوانین مبهم هستند، فرصت مهمی برای استرالیا به وجود آمده است زیرا با عجله نکردن در قانون گذاری و سرمایه گذاری در فناوری که مرزهای آن به سرعت در حال تغییر است، شانس بیشتری برای جذب استعدادهای اطلاعاتی دارد.

نوآوری مخرب در عصر اینترنت به این دلیل رخ داد که سیاستگذاران تلاشی برای تنظیم این حوزه نوپا نکردند. واضح است که سن هوش مصنوعی متفاوت خواهد بود، بنابراین آنچه قانونگذاران تصمیم می‌گیرند انجام دهند تأثیر قابل توجهی بر نوآوری‌های هوش مصنوعی خواهد داشت.

تلاش برای تحریک نوآوری هوش مصنوعی از طریق مقررات عجولانه به آن سادگی نیست که باور بیگانگان شما را از بین ببرد. رهبران استرالیا نیز مصمم به حفظ آرامش و منطقی بودن و مقاومت در برابر وسوسه پیروی از اروپا در مسیر اشتباه هستند.